Лидер во огледало

Како лидери, природно влијаеме врз луѓето што ги водиме. Ако сме во развој еден чекор понапред од нашиот тим, нашето влијание ќе биде позитивно, но ако развојно не сме на потребното ниво, за жал, тоа може да доведе до спротивен ефект

Автор: Јелена Кнежевиќ Влаховиќ, консултант за развој на компании, тимови и индивидуалци, JKV Organization Development Consultancy

И еве сме на првата станица. Денес ќе пишувам за тоа како како лидери, полека но сигурно, стануваме сè посвесни за себе и за нашата околина и како нашето влијание се менува низ овој процес. Современата наука докажа дека природата ни дала можност за адаптација и когнитивен развој до длабока старост. Животните околности стануваат попредизвикувачки, улогите посложени, а задачите сè покомплексни. Самосвесноста, испрашувањето и самоанализата ни овозможуваат да се справиме со тоа.

Лидерот гледа - тимот постигнува

Како лидери, сакале или не, природно влијаеме врз луѓето што ги водиме. Ако сме во развој еден чекор понапред од нашиот тим, нашето влијание ќе биде позитивно и ќе донесе радост за вработените и материјална и репутациона корист за компанијата и за различните засегнати страни. Но, ако развојно не сме на потребното ниво, за жал, можен е и спротивен ефект. И затоа е добро што, развивајќи се од нашата прва улога па наваму, можеме да стануваме сѐ подобри и подобри во водењето на луѓето. Подобро од тоа што сме биле вчера. Поспособни да решаваме сè покомплексни проблеми, со помош на луѓето што ги водиме, со визионерски и емпатичен став. Ова е добра вест (за сите нас – за оние што сме лидери и за оние што лидерите ги водат), бидејќи лидерот ја создава реалноста на својот тим. Тоа што лидерот го гледа, тимот го постигнува.
Ова не е мит или идеал, но не може да се постигне без голем напор, подготвеност за промена и постојана работа на себе.
Ако сме искрени со себе, сите секојдневно се облекуваме во костуми со различни големини и бои, играјќи различни улоги... Скокаме во улогите на деловни луѓе, мајки, татковци, пријатели... Сите имаме улога напишана за нас... И сите тие улоги, исто така, имаат своја големина во различни периоди од животот.

Лидерството е способност да се влијае врз работите да бидат подобри преку луѓето и заедно со нив.

Во еден момент од животот сите ги пакуваме сите наши соништа и амбиции и тргнуваме по т.н. кариера или пат на професионален развој... А на почетокот не знаеме како точно ќе изгледа тој пат, но некако ја замислуваме целта... И често се гледаме себеси на врвот (што и да значеше тоа за секој од нас). Гледаме некои луѓе кои нè инспирираат или следат. Гледаме егзистенцијална сигурност и удобност. Гледаме почитување на колегите, професиите, место на социјалната скала и сите овие работи, од кои некои не смееме ниту гласно да ги признаеме. Нашето его нè носи напред со сите сили, прво импулсивно, несмасно и наивно, а потоа мислиме дека стануваме подобри, помудри, посилни и дека навистина знаеме што правиме... Така беше и со мене. Сега знам, а на почетокот не знаев. Затоа решив да не зборувам многу за книги и да цитирам мајстори на занаетот од областа на деловното образование на тема лидерство, туку ќе ви раскажам приказна за лидерството преку свој пример. За полесно да ме следите, ќе ги користам броевите на облека познати на сите - S, M, L...

Кројачки костум (S) - Премиера

Првата менаџерска позиција ја добив многу брзо по колеџот. Затоа што тоа го планирав. Имав голема желба и големо срце. Приближно ги знаев очекувањата и целите на компанијата... Моето палто S беше по мерка на моите способности во тоа време. Можам да кажам дека мислев дека сум целосно свесна барем за себе - времето покажа дека, сепак, тоа беше само моја проекција, а не слика од себе во огледалото. Само желба, без свесност за сопствените доблести и маани. Други луѓе - кои се тие? Немаше помисла на нив. Како ме гледаат, како ме доживуваат... Колку влијаев, или водев, воопшто не размислував за тоа. Во мојата драга, топла организација - семејство беше безбедно и удобно. Важно ми беше што почнав, што можам да учам и да мислам дека сѐ е во ред... Ништо не можеше да ме спречи, си помислив. Сега, кога ќе се навратам на тој период, сфаќам уште колку чекори требаше да изодам за да стигнам до точка каде што можам да бидам тоа што сум и едноставно природно да водам, создавам и поставувам нешта... Верувајте ми, ако некој ми го кажеше тоа тогаш - сигурно немаше да се најдам на листата со најдобри пријатели, но времето покажа дека е така. Несвесноста дека нешто може да се смени, а да не ми оди од рака, доведе до првото непријатно изненадување.

Структура на беспрекорниот крој (М)

Моето топло гнездо се удави во нова силна и моќна средина, каде што победата е единствениот императив. Морав да научам да се борам за себе и од послаба позиција, да научам како да ме слушаат и како да си го заземам просторот. Не беше пријатно, но сакав да успеам. Ми требаа првите лекции и првите грешки за да продолжам понатаму, а за тоа мојот стар костум беше тесен. Сепак, ја чекав официјалната проба на костумот М и ми се допадна, бидејќи беше малку поудобен... Ми се чинеше дека има повеќе простор, дека можам полесно да се движам и дека токму тоа е заслужено... Палто со големина М. Тогаш сфатив дека за да биде подлабок отпечатокот на моите стапки, морам подобро и појасно да ги поставувам правилата, за луѓето полесно да ме разберат и следат. Почнав повеќе да размислувам како да се вклопам - да се вклопам во организацискиот свет, да бидам еден од менаџерите на кои никој нема да се жали, некој што не греши, некој што го следат... Сето тоа изгледаше сосема логично... Но, не сфатив каде си ја поставив најголемата замка - да не правам грешки беше еден од условите за беспрекорен менаџер/лидер... во мојата глава. И тоа беше мојата најголема грешка од периодот М, затоа што веќе во моето палто М ги доживеав првите сознанија за важноста да се учи од грешките, да си дозволиш себеси и на другите да прават грешки... Затоа правеа чуда... и многу помагаат. Структура е токму тогаш кога тој пријател од темнината ќе ти викне: Потпирај се на мене... ќе ти помогнам! Во деловниот речник тоа би биле процедури, правила, јасно поставени цели, бонуси, малуси и сè што влегува во него... Навистина уживав во уредувањето - тоа е посилно од мене и создаде основа за понатаму, повеќе и посилно.

Костум во џунгла (L)

Повикот на дивината ме покани да го оставам мојот љубопитен ум да скокне во пакувањето L... О, колку е добро, пријатно, убаво, удобно и широко... Околината е меѓународна, напредна, огромен извор на знаење и учење, но и на големи барања за резултати. Моите животи и можности ми изгледаа неограничени и сè поубави... Овде сè е толку брзо, сите се натпреваруваат, сите сакаат само голови, некои се подготвени да поминат над трупови до ѕвездите... Хм, дали е ова мојот идеален конфекциски број? Можеби и не беше, но целосно се уверив дека е така... Побрзо, повеќе и посилно, побрзо, повеќе и посилно и уште еднаш така... На успехот му нема крај, а јас сум особено среќна девојка која го може токму тоа! Да, сега разбирам од каде е резултатот, совршено знам што и како морам и можам да го постигнам, а натпреварувачот во мене е издрогиран од среќа... Тоа е тоа... Сѐ игра и пее во мене затоа што ја најдов идеалната средина, идеалниот конфекциски број... Овде се натпреварува и таа трка никогаш не завршува... Конечно сите ме следат... Колку повеќе верувам во моите натпреварувачки и победнички способности, толку тие подобро и побрзо и посилно ме следат... Тоа е тоа, тоа е она за што сонував кога почнав. Да, ме ценат, дека припаѓам, дека имам пари, дека имам големо влијание... Па што е подобро од тоа?! Јас сум царицата…

Способни сме да решаваме сè покомплексни проблеми, со помош на луѓето што ги водиме, со визионерски и емпатичен став. Ова е добра вест бидејќи лидерот ја создава реалноста на својот тим. Тоа што лидерот го гледа, тимот го постигнува.

Премногу сигурна дека секогаш сум во право, се држам до своето и силно го заштитувам мојот интегритет. Премногу верувам во мојата сила и издржливост и не ја доведувам во прашање исправноста на моето мислење. Нема вистинска конкуренција, никој не е ни блиску... Нема преиспитување бидејќи јас имам тим, а тимот секогаш има резултат. Другите не разбираат дека победата е најважна, не можат да го следат острото темпо на мојот тим бидејќи се слаби. Како не разбираат дека резултатот е крајната цел... Нема поголема цел од тоа... И тогаш наеднаш се појави прашањето... Има ли крај? А што кога ќе дојде крајот на годината и ќе ставиме сè на нула... И што повторно да се прави и која е поентата... И онака, сè работи и без мене и тоа полека престанува да биде предизвик.
Како да ги мотивирам другите, ако и за момент се сомневам во нови победи... Но, сè е исто... знам да победувам и имам огромна лојалност од тие што ме следат... За оние што не ме разбираат, не се грижам. Па, мора да се грижите бидејќи секој тим е дел од поголем тим. Оние што не го разбираат ова мора да одат понатаму за да научат...
Долго стоев таму барајќи ново значење... А сега не ни знам како изгледаше тој ден кога од некаде пред мене се појави нов костум.

Костум без кројач (TU)

Погодувате, taglia unica е новата големина... Само што влегов во неа и сфатив дека сè има смисла. Целиот тој пат, сите тие улоги, подеми и падови - развој на сознанието... Улогите се таму за да научиме и да продолжиме понатаму. Останува делата да бидат препознаени од нив, а вештините и искуството да се споделат со оние што сакаат да учат. Лидерството е способност да се влијае врз работите да бидат подобри преку луѓето и заедно со нив.

И затоа сум среќна што сега можам да им го дадам најдоброто од моето знаење и искуство на другите. Можам да влијаам уште повеќе на некои други начини, сепак, можам да се натпреварувам, но сега само со себе и да продолжам понатаму... Кога уживав во моето L издание, не ни помислував дека постои вакво нешто!

И затоа продолжувам да учам за да можам да продолжам да влијаам, да ширам свест за развојот, за силата на лидерите, за важноста на лидерството и за фактот дека не можеме да запреме... И ако ме прашате сега што ќе донесе утре - само ќе се насмевнам бидејќи не сум пророк, туку со нетрпение го чекам тоа што следува. Затоа што дотогаш јас сепак ќе знам и ќе научам нешто гледајќи го мојот одраз во огледалото.

Секојдневно се облекуваме во костуми со различни големини и бои, играјќи различни улоги... Скокаме во улогите на деловни луѓе, мајки, татковци, пријатели... И сите тие улоги, исто така, имаат своја големина во различни периоди од животот.